Interview: "Ik noem dit echt geen mantelzorg"

Yvonne heeft een zoon van 12, Nils. Nils is meervoudig gehandicapt. De zorg voor Nils is veelomvattend. Maar in een gesprek met Yvonne wordt duidelijk dat zij deze zorg niet als mantelzorg ziet. Yvonne vertelt.

“Tijdens mijn zwangerschap heb ik het zogenaamde CMV virus opgelopen, waardoor het brein van Nils is aangetast. Tijdens de zwangerschap wisten we dit niet, dat werd pas duidelijk na de geboorte. In de eerste acht jaar ging het redelijk goed met hem. Maar na een epileptische aanval liep hij een nog grotere achterstand op in zijn ontwikkeling. Ook nu hij twaalf jaar is, heeft hij nog last van epileptische aanvallen. Communiceren is lastig en hij zit in een rolstoel. Eten gaat via een sonde.

Om voor Nils te kunnen zorgen, ben ik gestopt met werken. In principe moeten wij hem met alles helpen. ‘s Ochtens wassen wij hem en kleden we hem aan. Als hij zich goed voelt, gaat hij vier dagen in de week naar een dagverblijf in Soest. Gelukkig hebben we vorig jaar ons huis kunnen verbouwen, wat de zorg voor Nils makkelijker maakt met een slaapkamer en badkamer beneden.

Met het begrip mantelzorg heb ik niet zoveel. Ik heb toevallig een kind met een beperking gekregen, dat had iedereen kunnen overkomen. Ik vind het niet meer dan normaal dat je voor je kind zorgt. Mijn zus daarentegen, die is een echte mantelzorger! Als mijn vriend en ik er even tussenuit willen, is zij degene die de zorg voor Nils en zijn zusje overneemt. En dat is zo fijn! Wij kunnen altijd op haar terugvallen, ik ben daar erg dankbaar voor. Ook mijn ouders spelen een belangrijke rol. Nils kent niet veel woorden, maar het woordje ‘opa’ kent hij heel goed. Opa komt dan ook vaak en graag langs om een boekje te lezen met Nils. Ze zijn echt gek op elkaar.

Praten met lotgenoten doen wij niet zo veel. Wij zijn juist heel positief en hebben het liever niet over ons eigen of andermans problemen. We praten wel met anderen hierover, maar dan vooral over hoe zij de dingen aanpakken. Zolang Nils goed in zijn vel zit, gaat het met ons allemaal goed. Nils is een hele lieve jongen met een zachte persoonlijkheid. Als gezin zijn wij gewoon gelukkig. En tuurlijk, wij hebben ook soms mindere dagen. Maar dat is toch in elk gezin zo? Nee hoor, ik ben geen mantelzorger. Ik ben gewoon een moeder van twee heerlijke kinderen.”